Brussel – Miami – Deerfield Beach

Om 03u30 stipt is de taxi bij Raf en zonder file en/of kleerscheuren zijn we dan ook mooi op tijd in Zaventem  voor de eerste vlucht om 07u05 naar Frankfurt. We hebben dik 2.5 uur tijd tot de aansluitende vlucht naar Miami en dus slenteren we wat door de terminals tot aan gate Z66. De ene na de andere A380 staat buiten geparkeerd alsof ze niks kosten. Wat een joekels van een machines, afhankelijk van de indeling kunnen ze van 500 tot  800 personen vervoeren, verdeelt over twee verdiepingen. De hele onderverdieping is economy en op de bovenste verdieping is de first- en businessclass ondergebracht, met helemaal achteraan echter nog een 30 tal economy zitjes, waar we er 4 van gereserveerd hebben, lekker rustig.

Airbus A380-800

De vlucht op zich is snel samen te vatten, goeie service en eten, constant worden er drankjes rondgebracht en de 2 warme maaltijden waren best goed. Enige minpuntje was het tergend trage inseat entertainment center. Heel veel keuzes van recente films, series tot zelfs live TV maar het touchscreen reageerde zo traag dat je er soms de brui aan wou geven of toch, als er geen steward(ess) in de buurt was, eens een Onslow klop op wou geven.

 

 

Enfin, 9 uren en een zere poep later staan we voor de derde keer in Amerika aan de onvermijdelijke TSA of immigratiedienst maar die verloopt gelukkig soepel en vlot, enkele vraagjes over wat je komt doen en waar je naartoe gaat, de vingerafdrukken en iris scan en that’s it. Onderweg naar de autoverhuur verlaten we de van airco voorziene terminal en overvalt ons, ondanks dat het buiten flink regent, de tropisch zwoele en vochtige hitte.

Bij Avis aangekomen laat ik mijn prefered membership kaart zien die ik na het boeken van onze huurwagen heb aangevraagd. De man aan de balie geeft me, ondanks later aangevraagd, de raad alsnog naar de Prefered balie te gaan. Met Raf in mijn kielzog haast ik me naar onder en 10 minuten later staan we al aan A9, de plek waar onze wagen klaar staat. Geen Ford Edge maar een GMC Terrain, gelijkwaardig kwa grootte maar tov onze vorige SUV’s is deze lang niet zo luxueus uitgerust, wel airco natuurlijk bv. maar geen automatische, een lichte motor ook. Hij rijdt echter verrassend soepel en stil, echt op zijn amerikaans.

Ook al is het vakantie, met app’s zoals Triiing van telenet, WhatsApp en Messenger kan je bijna niet zonder internet om goedkoop met het thuisfront in verbinding te staan en om de mensen die dat verwachten gerust te stellen. T-Mobile heeft in Amerika een speciaal Tourist Pack, een simkaart met 21 dagen onbeperkte data en vooral, al de andere gsm’s, laptop’s of tablet’s krijgen internet via de gsm waar de tourist pack sim insteekt, en dat voor 25€.

Ik had op voorhand even opgezocht waar een T-Mobile verdeler in Miami was en vond die in Miami Beach op 100 meter van het strand, dat komt goed uit, want daar hadden we ook graag even een kijkje genomen. Het adres had ik al opgeslagen in de HereWeGo navigatie app. en die bracht ons in een half uurtje ter plekke. De sim was op 10 minuten geregeld en werkt perfect.

De vermoeidheid begint ondertussen door te wegen, we zijn al van 2 uur s’nachts op en het is ondertussen 20u wat volgens ons biologisch klokje ook al 2 uur s’nachts is, we zijn dus al de klok wakker en moeten nog een 45 minuten rijden tot ons hotel in Deerfield Beach. Na een snelle douche rijden we naar een Cheesecake Factory in de buurt, een restaurant dat ons in Salt Lake City enorm goed was bevallen. Deze CCF kan echter niet tippen aan die van SLC maar gesmaakt heeft het evengoed.

 

Tegen 23 uur ligt iedereen eindelijk doodmoe in bed en kort daarna is het dan ook muisstil.

Slaapwel,,,,