Om 6u30 hebben we de wekker gezet omdat men ons rond 7u45 komt oppikken om te,,,,,raften, iets wat ik als verrassing een paar maanden geleden heb geboekt. We doen de AM tour, een have dag dus wat ons na de middag nog de tijd geeft om Arches NP te bezoeken. Na een kwartiertje boemelen in een oude bus worden we gedropt aan de oever van de Colorado rivier en in groepjes van acht gedeeld wat er voor zorgt dat we een koppel amerikanen bij ons krijgen die we liever in een andere boot hadden gezien. Zij heeft blauwe haren en hij weegt zeker 150 kg. Wat niet wil zeggen dat het ook ambetante mensen zijn, raar, dat wel maar ook best sympathiek en de dame spuit regelmatig Ollie zijn kopke in met zonnecrème wat ook echt nodig is want het is, ondanks het vroege uur, broeierig heet onder een wolkenloze hemel. Iedere boot krijgt een eigen gids en dat zijn allemaal jonge gasten of meisjes die hier tijdens het hoogseizoen komen werken. Rob uit Wyoming is de onze maar veel hoeft hij niet te doen want de vijftig tot zestig meter brede Colorado rivier is hier zo rustig als het kanaal tussen Bree en Bocholt. Af en toe een spelletje spelen moet wat leven in de brouwerij brengen, op de neus van de grote rubberboot proberen recht te blijven staan terwijl de rest alles doet om je uit evenwicht te krijgen. Ik lig als eerste in het troebele bruinerode water waarin je letterlijk geen hand voor de ogen ziet. Het is echter een heerlijke afkoeling en het reddingsvest zorgt ervoor dat je lekker op je rug kan blijven drijven. Niet veel later zitten we er allemaal in maar sommige vinden het donkere troebele water te vies en laten zich terug in de boot hijsen. Geen makkelijke opdracht zeker als die gast van 150kg er terug in moet maar het lukt. Ollie, Raf en ik blijven liever in het heerlijke koele water want in de brandende zon is het echt niet te doen. Af en toe moeten we er terug in omdat we een stroomversnelling naderen maar veel stellen die echter niet voor. Een keer of drie komen we zo een stroomversnelling tegen maar golfjes van een goeie halve meter doen de adrenaline niet echt stromen. Omdat ik van voor zit moet ik water doorgeven bij een drinkpauze. Er staat vooraan een koelbox in de vorm van een tonnetje en wanneer ik de grote dop van boven eraf draai en met mijn hand tot op de bodem in het ijswater zoek naar flesjes water vind ik er geen. Oei, blijkt dat het ijswater het drinkwater is en dat er vanonder een kraantje op de koelbox zit :-)) Euhmm,,,tja,,, wie wil er wat water ??:-)). Rond de middag zijn we aan de aanmeerplaats van diegene die een halve dag geboekt heeft, wij dus. Niet spectaculair deze tocht maar we hebben wel plezier gemaakt en goed gezwommen. Onze zwembroek en t-shirt hebben nu dezelfde kleur als de rotsen rondom ons, de colorado rivier spoelt de zanderige rode grond mee wat ook verklaart waarom het water zo troebel is. Bij aankomst aan het hotel kleden we ons rap om en rijden we naar Arches NP maar het is zo heet vandaag dat de wandeltochten naar die door erosie gevormde bogen bijna niet te doen is. We stoppen bij enkele uitzichtpunten maar wandelen alleen maar tot aan de “Landscape Arch”, eengoeie 2 km. heen en terug.
Landscape Arch
Het eerste stuk nadat je Arches NP binnenrijdt zorgt echter voor de mooiste uitzichten die we in Amerika al gezien hebben, je kan tot 200km ver kijken en de vormen van de rood/oranje rotsen zijn onbeschrijfelijk. Dit zijn weer uitzichten die je met je eigen ogen moet zien, de foto’s die we maken gaan achteraf toch alleen maar weer puzzelstukjes zijn, meer kunnen we echter niet doen, filmpjes en foto’s maken.
Terug aan het hotel doen we de oranje zwemkledij terug aan en gaan we die meteen afspoelen in het zwembad. In de late avond gaan we eten in een mexicaans restaurant en dat valt super mee. Wanneer we met een volle maag terug op ons terras zitten houden we het na een paar Budweisers weer voor bekeken.
Tot morgen
USA 